Henk van den Driessche


Mijn liefde voor de muziek begon met het pianospel van mijn moeder. Thuiskomend van school in een warm pianobad. Op mijn negende begon ik met pianoles. Op mijn twaalfde kreeg ik genoeg van de etudes en stopte met les. Bleef wel wat vrijblijvend en ongestructureerd aanmodderen. Aan het einde van de middelbare school kwam echter de piano weer terug in mijn leven, als zanger/pianist in de Borkum Riff, een echte middelbare schoolband. In die tijd begon ik ook met  gitaarspelen.

Tijdens mijn studietijd in Utrecht werd er zeer uitvoerig over de muziek gesproken, maar zelf spelen was er niet of nauwelijks bij. Toch bleef de muziek trekken. Na de studie, in een ruimer huis, werd een tweedehands electronisch piano aangeschaft (Yamaha PF15) en begon ik meer en meer te spelen. Nog later kwam er een saxofoon bij, een nieuwe gitaar, een trompet, etc.

Toen we in 1995 begonnen met Midlife Crisis (zie ook de andere blaoge...), bleek al snel dat een drummer in een band toch wel handig is. Ik zag mijn kans schoon en pakte het drumwerk op. Bij het trio Met Maten en De Waogeningse Blaoge bespeel ik de contrabas.

In het jaar 2000 begon ik met een studie muziektherapie in Amersfoort, die ik in 2004 heb afgerond. Na de studie heb ik vijf jaar lang een dag in de week gewerkt als muziekagoog met meervoudig gehandicapten. Erg leuk en bevredigend werk met veel fijne mensen. Ik heb gemerkt dat het een prettige bijkomstigheid is om in dit werk veel instrumenten op een basale manier te bespelen. Hoewel het mij ook heerlijk lijkt om een instrument helemaal te beheersen. Maar ja, een mens kan nu eenmaal niet alles en bovendien blijft er zo altijd iets te wensen.